konser ...

"güzel bir konser olacak bencileyin"... 

...idi.

fakat olabilemedi. bir kaç sebebi birden var; kemal sunal'ın taksim-sarıyer hattındaki dolmuşa binip at yarışı tahmini ettiği filmi getirin hatırınıza, ufacık dolmuşta 50 kişi birden, böyle sıkış tepiş. geldi mi gözünüzün önüne? hah işte, öyle bir oturma düzeni, yanyana ve dipdibe tahta iskemlelerde omuzlarımızı içimize çeke çeke oturmak! -sıkışmak- zorunda kaldık. ayağımı uzatamıyorum, geriye birazcık bile yaslanamıyorum, iskemlenin tahtası sırtımıza batıyor. ızdırap içinde izlemeye çalışıyoruz konseri.

neyse, adamlar güzel müzisyen, katlanırız, ne olacak ki dedik... o da olmadı. virtüöz düzeyinde enstrümanlarına hakim olan iki adamın da virtüözlüklerini gösteresileri geldi. yani, çok ritmik oldu, çok hızlı çaldılar, erdal erzincan'ın sazının sesi kayhan kalhor'un kemençesini çok bastırdı, yetmedi, sazı neredeyse bir "vurmalı çalgı" gibi ritm tutar gibi çaldı. hayal kırıklığına uğradım.

eh be güzel kardeşim, biz sizi tanıyorduk zaten, iyi olduğunuzu göstermeye ihtiyaç duyacak adamlar da değilsiniz, ne oldu da böyle yaptınız anlamadım ki!

konsere benim iteklememle gelen kaşık düşmanına da diyecek birşey bulamadık. bak bu adamlar şöyle güzel böyle iyi derken kös kös çıktık konserden. gecenin tek kayda değer güzel yanı, konser öncesi sultanahmet'te yediğimiz köftelerin lezzetiydi.

ben gene de konserin sonlarına doğru maharetli! telefonum marifetiyle kaydettiğim görüntüleri umumun temaşasına sunayım.